2019 is van start gegaan! Gelukkig nieuwjaar! Hier op de boerderij hadden we een drukke start door het aantal kalveren, want op de laatste 16 dagen werden er 18 kalveren (van 17 koeien) geboren! Het lijstje krijgen jullie verder in dit bericht. Het eerste kalfje van 2019 zag het levenslicht op 1 januari 2019 rond 6 uur ’s ochtends! Ze – ja het was een vaarsje! – was er dus vroeg bij en kreeg als eerste van het nieuwe jaar de naam Dieuwke, gekozen door nichtje Yara. Naast het werk met de kalveren kruipt er ook veel tijd in het melken, vooral door de super traag melkende Hannelore, waar ik het enkele weken terug over had. Sinds gisteren gaat het terug vlotter omdat we 10 van de traagste melkers apart in een hoek van de stal hebben gestoken en deze op de laatste ronde melken. Verder in dit bericht nog wat meer erover, maar ook kijk ik terug op enkele hoofdpunten (hoogte en diepte) van het afgelopen jaar.

Het is een enorm contrast met vorig jaar, de 17 koeien die de afgelopen twee weken hebben gekalfd, want toen hadden we er slechts 3 op dezelfde periode (21 december, 30 december en 3 januari). Voordeel is uiteraard wel dat de hoeveelheid melk in stijgende lijn zal gaan nu, en dat mag want na de problemen met diarree in september, zitten we nog steeds niet op evenveel liters als toen. Dat komt ook wel omdat het aantal lactatiedagen van de koeien aan de melk rond de 200 ligt, wat hoog is als men weet dat een koe gemiddeld 350 dagen wordt gemolken per lactatie én dat haar melkgift piekt rond de 60 dagen. Meer daarover schreef ik eerder in de lactatie van een koe. Het is nu wel interessant om de lactatiegrafieken van de koeien in dat bericht op de dag van vandaag eens te tonen, want daarop is duidelijk de impact van de diarree te zien. Elke koe daalde in haar melkgift en kon dit nadien niet meer inhalen. Hieronder de grafieken van Yina, Axelle en Kleintje, waarbij het groen de huidige lactatie is.

DairyPlan en Ceres zijn twee niet te missen computerprogramma’s op onze boerderij. Ze helpen ons bij het dagelijkse management van ons bedrijf, van onze koeien. Hieronder geef ik jullie de lijst van de traagst melkende koeien, die na elke melkbeurt vernieuwd wordt, uit DairyPlan. Daar is duidelijk op te zien dat Hannelore (nummer 14) ontzettend traag melkt, al weet ook Annalies (nummer 13) niet hoe gas te geven.

Sinds gisteren hebben we 10 van de traagste melkers apart in een hoek van de stal gestoken, zodat we deze samen op de laatste ronde kunnen melken. Becky (22), Pink (5) en Libel (2) komen meestal op de laatste toer dus deze hebben we niet bij de groep moeten steken. Meer koeien dan 10 apart steken lukt trouwens niet want het aantal lig- en eetplaatsen moet ook overeen komen. Maar we zijn tevreden want het gaat weer sneller! Hieronder heb ik printscreens van de kengetallen voor melkproductie die dat bewijzen. In januari postte ik die kengetallen ook al eens, toen molken we 95 koeien per uur (het snelst ooit was 107 koeien per uur).

De kortste en de langste rotatie blijven ongeveer gelijk maar de gemiddelde rotatie is duidelijk sneller: 13,5 tegenover 17 minuten. Nu melken we de eerste 130 koeien op een goed uur en vervolgens doen we een half uur over die trage melkers. Dan kunnen we wel al beginnen met de kalveren melk geven of een kunstmatige inseminatie uitvoeren of dergelijke. Het is weer aangenaam melken nu! Want als je gewoon bent 95 tot 100 koeien per uur te melken en dan opeens maar 70 tot 75 koeien per uur, dat maakt zo’n drie kwartier tot een uur verschil per dag! Die tijd kunnen we gebruiken om te bloggen en nog een foto te nemen, van de traag melkende koeien in hun hoek van de melkveestal bijvoorbeeld!

Wanneer ik terugkijk op afgelopen jaar, zijn er wel enkele punten die er boven uit steken. Op de boerderij hebben we te veel tegenslagen gehad vind ik, te veel koeien verloren. In juli schreef ik bijvoorbeeld over Louise en Violetta, die jammer genoeg verongelukten. Daarom dat ik dus geen lactatiegrafiek meer kan tonen van Violetta, want ook zij stond in het bericht over de lactatie van een koe. Met Yina hebben we geluk gehad trouwens, want zij testte vorige maand bij het bloedonderzoek op paratbc positief, net als Goldie. We lieten vervolgens een mestonderzoek uitvoeren en deze waren beiden negatief, waardoor deze koeien toch vrijgesteld worden van opruiming, gelukkig!

Geluk en ongeluk liggen dus vaak dicht bij elkaar. Bronze, die in haar eerste lactatie geluk had, verongelukte nu in haar derde lactatie door een fractuur aan het dijbeen waardoor ze niet meer kon stappen. Haar enige vaarskalfje was dan ook nog gestorven, net als enkele andere kalveren, door een ernstige diarree. De problemen met diarree bij onze koeien in september zorgden voor een enorme terugval in melk. Het kon dus allemaal heel wat beter gelopen zijn afgelopen jaar.

Het toppunt was voor mij wel het prachtige vijfgeslacht! Een unicum dat werd vastgelegd in een fotoshoot! Intussen hebben we wel al afscheid moeten nemen van betovergrootmoeder Florina. Jammer maar we zijn blij met alles wat ze ons gegeven heeft! Ook de geboorte van Bessy, een tweede dochter voor Becky, was een lichtpunt! Een ander hoogtepunt is dat we van start zijn gegaan met het kunstmatig insemineren van onze koeien. Op vlak van genetica kunnen onze koeien nog heel wat vooruitgang maken en daar zijn we dit jaar dus aan begonnen.

In het leven naast de boerderij heb ik vier keer genoten van reizen, telkens toppunten! In juni gingen we met familie naar Centerparcs De Vossemeren en bezochten we bijvoorbeeld de Lommelse Sahara. In augustus ging ik met m’n beste vriendin Angela naar Amsterdam. In september volgde dan weer een grote reis naar het prachtige Andalusië, samen met m’n zus Stefanie. Met haar deed ik in oktober ook zot met nog een tweedaagse naar Londen. De wereld – of Europa toch – wat zien, dat vind ik echt telkens geweldige avonturen!