Over het algemeen is ons boerenleven rustiger eenmaal de teelten van het land zijn. Na het tweede, derde en vierde deel van de maïsoogst waren we alleszins geruster. De maïs was in redelijke omstandigheden gehakseld geraakt. Voor Boer&Tuinder schreef ik het samenvattende dagboek De maïsoogst van 2024 zit er op. Maar wie denkt dat er daarna dan niets meer te doen is op de boerderij, heeft het verkeerd op. Tijdens de eerste 2 weken van december hadden we nu – naast de alledaagse werkzaamheden – onze handen vol met het scheren van het jongvee, het inkuilen van 7 camions perspulp en kregen we ook nog een klas op boerderijbezoek.
Het kon ook al eens licht vriezen ’s ochtends, een uitzonderlijk mooie ochtend op 4 december, terwijl het meestal grijs bleef de overige decemberdagen.
Jongvee scheren
Soms scheren we het jongvee meteen bij het naar huis halen, zoals ik in 2015 schreef en toonde in Runderen scheren. Een filmpje over het scheren maakte ik in 2019: Runderen scheren (21-22 november 2019). Maar de laatste jaren halen we ze eerst allemaal (toch zo’n 60 tal runderen) naar huis. Daarna bekijken we wanneer we ze een scheerbeurt kunnen geven.
Dit jaar haalden we ze één voor één uit hun box en plaatsten we ze in een oude klauwverzorgingsbox. Hier kunnen ze niet veel over en weer stappen. Zo kunnen we ze veilig scheren. Zowel boer/papa Herman, boerin/mama Veerle als ik hebben er geschoren. Soms bijna heel hun lijf, maar meestal laten we de zijkanten van de buik staan. Het belangrijkste is alleszins de rug en de nek, omdat ze daar zweten. Ook hun achterbenen en staart scheren we kort voor de hygiëne. Ze zien er meteen een stuk frisser uit!
Nadien verhuisden we ze naar een nieuwe box, want het was ook tijd om door te schuiven. Telkens wanneer er vaarzen gekalfd hebben, gaan deze naar de melkveestal en zo komt er plaats vrij in de jongveestal. Er blijven ook telkens kalveren geboren worden, dus moeten er daar ook doorschuiven. Eigenlijk hebben we 5 verschillende fasen die het jongvee doormaakt, waar ze in een andere ruimte verblijven: eenlingboxen, kleine groepjes op stro, grote groepen op stro, kleine jongveeligboxenloopstal, grote jongveeligboxenloopstal. Alle stappen staan uitgebreid beschreven in Van kalf tot koe op twee jaar.
In de winter heb ik het persoonlijk trouwens eigenlijk drukker omdat iedereen op stal zit en ik dus iedereen moet voederen. Er worden drie verschillende mengsels gemaakt in de voedermengwagen. Tijdens de wintermaanden heb ik het ook drukker omdat ik het jongvee dan insemineer. ’s Zomers (van mei tot en met oktober) zit er een stier bij het jongvee op de weide (natuurlijke dekking). Maar vanaf ze op stal zijn (vaak begin november) neem ik de taak van de stier over (kunstmatige inseminatie van een koe). In de maanden december, januari en februari worden de meeste dieren geïnsemineerd, wat zorgt voor veel kalvingen in september, oktober en november.
De koeien worden ook geschoren, maar vaak is het genoeg om enkel de staart te doen. Dit doen we dan wel twee keer op een jaar: eens in de winter en eens in de zomer. Bij de koeien blijft hun haar kort omdat ze altijd op stal verblijven (geen al te grote effecten van het weer) en omdat ze daar constant hun haar kunnen borstelen en kort houden met de koeborstels.
Perspulp inkuilen
Op woensdag 4 december werd 1 camion geleverd, op zaterdag 7 december werden er 6 camions perspulp geleverd! Boer Herman heeft dan heel wat werk met de verreiker want er moesten 4 camions verschept worden om op de juiste plaats te komen. Een beetje aanrijden met de tractor kan maar meestal doen we het gewoon door er zelf wat door te trappelen en met een hark nog wat effen te trekken. Ik postte in 2019 en 2020 al eens een bericht hierover: Perspulp ingekuild en Perspulp ingekuild, jongvee op stal.
Daarna de kuil perspulp afdekken met plastiek, netten, zandzakken en banden. Dit grote karwei deden we het grootste deel pas op maandag 9 december. Op 7 en 8 december was er heel veel wind en regen, al bleef het de maandag ook niet droog, zoals je hieronder ziet.
Klas op boerderijbezoek
Af en toe komt er eens een klas op boerderijbezoek. Meestal de kleuters of lagere schoolkinderen van de scholen in ons dorp Schorisse. Maar af en toe zijn het andere groepen. Zo ontvingen we al meerdere keren kinderen met een beperking. We staan er telkens van versteld hoeveel verwondering en deugd we bij die kinderen zien bij het zien en vooral zelfs aanraken van de dieren. In de tweede week van december kregen we een klas van het buitengewoon onderwijs uit Oudenaarde op bezoek. Zij studeren horeca en om te zien vanwaar het voedsel komt, kwamen ze een kijkje nemen op de boerderij. Ze konden live zien hoe de dieren gevoederd werden, want ik was daarmee bezig. Boer Herman en boerin Veerle gaven uitleg en beantwoordden hun vragen.
Ze konden op de tractor zitten en reden zelfs eens kort mee met boer Herman. Ook toen ik het voeder afdraaide, reed er eens iemand mee met mij. Iets uniek voor hen! Ze gingen ook bij de kalfjes (waar ik ook even kwam vertellen) en later ook bij de carrousel kijken. Een leerrijk en plezierig bezoek! We zijn blij dat we dit af en toe eens kunnen doen.
De avonturen van een boerenmeid 
Plaats een reactie