Ik heb op m’n blog al heel wat geschreven over verschillende werkzaamheden die op de boerderij gebeuren. Deze berichten verschijnen telkens bij de categorie Het boerenleven. Een lijstje is terug te vinden bij Over m’n boerderij, al is dit zeker niet compleet. Vaak schrijf ik nu de laatste tijd korte berichten met verwijzingen naar die eerdere berichten. Het zijn dan soms dagboekberichten en die vind ik wel leuk: gewoon kort delen over wat er is gebeurd op ons melkveebedrijf. Aangevuld met foto’s, zodat het voor iedereen fijn is om te lezen en kijken. Ik toon en vertel hoe we werken op onze boerderij, hoe we werken in team. Het is zeker niet altijd even makkelijk, maar uiteindelijk staan we maar waar we staan door het samen te doen!

M’n ouders Herman en Veerle boeren sinds 1989. In 2000 verhuisden we naar onze huidige locatie, in het hartje van Schorisse. In 2012 studeerde ik af en begon ik thuis te werken. De melkveestapel werd langzaamaan uitgebreid, een jongveestal kwam erbij in 2008 en de oude melkveestal werd in 2013 en 2014 vervangen door een nieuwe melkveestal met melkcarrousel. Momenteel hebben we 160 melkkoeien en 120 stuks jongvee. Met ons 3 fulltime hebben we onze handen meer dan vol – in de oogstperiodes krijgen we bovendien gelukkig nog veel hulp van m’n zussen en familie. Het lijkt misschien alsof we maar gewoon wat moeten melken en voederen en velden bewerken, het is veel meer dan dat.

Werken op een boerderij, op een melkveebedrijf is meer dan ooit een uitdaging. We zijn dan zogezegd wel zelfstandig en vrij, op de dag van vandaag moeten we aan heel wat eisen voldoen. We moeten in orde zijn met maatregelen betreffende hygiëne, milieu, klimaat, dierenwelzijn… Het zijn maar enkele woorden, maar ze houden heel veel in. Op een melkveebedrijf wordt om de drie jaar een grote audit gevoerd, waarover ik schreef in IKM, Codiplan en Vegaplan. Dit zijn lastenboeken die moeten worden nageleefd. Elke keer komen er wel meer regels bij. Ook het Mestactieplan (MAP) evolueert elke keer, vaak veel te snel. Ik vind het moeilijk om met alles mee te blijven, ik ben bang om telkens mee te kunnen blijven. Ik heb het er vooral ook zeer moeilijk mee dat het heel wat investeringen vraagt, heel wat geld kost om met regels in orde te kunnen blijven. Dat terwijl we voor diezelfde kwaliteitsvolle melk al jaren toch maar hetzelfde krijgen, of zelfs minder. We verdienen minder voor onze melk, terwijl we aan veel meer eisen moeten voldoen en er veel meer kosten inkruipen. Dat klopt toch niet? Dat klopt toch niet?

Ik kan me er in opjagen. Gelukkig ben ik niet alleen en zijn wij hier een goed team op de boerderij. Meer dan ooit moeten we de laatste tijd ons hart eens luchten bij elkaar. Meer dan ooit moeten we praten, discussiëren, zoeken naar hoe en wat… Het is zeker niet altijd makkelijk. Er worden wel eens woorden gewisseld en ruzies gemaakt. Met 3 is het nog heel anders dan met 2: ofwel 3 andere meningen, ofwel 2 tegen 1. Het is dus discussiëren, overwegen, bemiddelen, uitstellen, beslissen, terugkomen… Het is zoeken! Maar uiteindelijk ook altijd doorgaan. Samen doorgaan. Het is al veel gezegd geweest maar het is echt zo: het is omdat we een familiebedrijf zijn dat we sterk zijn. Ik vind het af en toe moeilijk om met m’n ouders samen te werken – een andere generatie – en omgekeerd zeker ook. Maar zij hebben jaren ervaring, temperen mij waar het moet, ik motiveer hen waar het moet, of omgekeerd… Samen bezitten we een wijsheid en een werkroutine die ons op z’n best doet zijn. Of toch goed doet zijn. Wij doen dat goed!

We zijn een team! Elk van ons heeft zijn eigen taken op de boerderij, bepaalde taken doen we samen… we springen bij waar nodig en ook andere familie helpt waar nodig. Teamwork makes the dream work! Moeder en ik vatten de dag rond kwart voor 6 samen aan met melken, elke dag, 7 op 7. Vader zit in het seizoen regelmatig van ’s ochtends op het veld, in de winter komt hij ook helpen bij de koeien. Zijn vaste ochtendwerken zijn ligboxen reinigen en stroboxen instrooien. Na het melken, rond 8 uur geeft moeder de kalveren melk en voeder, ik spring bij wanneer er veel kalvingen zijn. Rond 8 uur insemineer ik de tochtige koeien of voer ik enkele klauwverzorgingen uit en doe ik enkele checks op de computer. Rond kwart voor 9 ontbijten we samen en bespreken we eventueel wat en hoe voor de komende dag of week.

In de voormiddag voeder ik de dieren, altijd, winter of zomer. In de zomer voederen we sinds twee jaar vers gras, dit werk neemt vader voor zich, al help ik hier en daar. Moeder is in de voormiddag ofwel op de computer bezig met de boekhouding, ofwel reinigt ze de kalverhokken met de hogedrukreiniger, doet ze verzorging van dieren… Vader doet landwerkzaamheden, herstellingen of is ook op de computer bezig.

In de namiddag doen we regelmatig samen werken zoals stroboxen uitmesten en instrooien, onderhouds- of herstellingswerkzaamheden, aan het hout werken, runderen naar de weide of naar huis halen… Dat laatste is wel vaak voor m’n moeder en ik. We kunnen het met twee doordat onze veewagen is uitgerust met hekkens. Onze dieren zijn wel ook nog gewoon van in de hand te zijn. Op onze boerderij worden ze van de ene stal naar de andere verhuisd met een touw.

Kalverhokken uitmesten deden m’n moeder en ik altijd samen maar sinds dit jaar helpt m’n zus Stefanie mee. We hebben enkele groepshokken van 2 tot 4 kalveren die we om de 2 of 3 weken moeten uitmesten. Dit is intensief en lastig werk. Intussen te zwaar werk voor m’n moeder. Doordat ze al meer dan 30 jaar lang zo’n zware werken doet, begint haar lichaam goed te verslijten. Vooral in haar schouders, rug en heupen voelt ze regelmatig pijn. Ook bij vader is het beste er van af: zijn rug of knieën werken regelmatig tegen. Dit jaar heeft me dit ook wel angstig gemaakt: het zien en ondervinden dat m’n ouders minder kunnen. We zoeken dus zeker naar manieren om bepaalde werken makkelijker te doen. Want er is misschien al veel veranderd buiten vroeger, toch komt er nog regelmatig harde arbeid aan te pas. Aanpassingen vragen echter investeringen en dat is de dag van vandaag erg moeilijk. In de melkveehouderij – algemeen in de landbouw ook – verdienen we al jaren te weinig.

Het werk op het land is grotendeels voor vader, maar in de drukke seizoenen springt moeder geregeld bij. Ook zussen Valerie en Stefanie helpen waar en wanneer ze kunnen. Ikzelf doe geen veldwerkzaamheden maar hou op de boerderij alles zo goed mogelijk draaiende. Bij het oogsten van gras en maïs krijgen we ook nog hulp van familie, gelukkig, want een kuil afdekken is een enorm karwei! Samen met familie is alles ook veel aangenamer! Ik hoop dat we het op deze manier nog een hele tijd kunnen doen! Teamwork makes the dream work!

De foto’s in dit bericht werden genomen door Marcel Van Coile en dateren van vorig jaar oktober.