Op zondag 19 mei moesten we afscheid nemen van ons lief paard Vyo. Hij stierf plots na één dag ziek te zijn. Hij liep buiten op de weide, samen met onze andere paarden Thea en Junky. Bijna vijf jaar geleden namen we afscheid van ons paard Wulf, daarover schreef ik in Vaarwel, Milo en Wulf. Milo was dan weer een van onze honden en hij stierf in diezelfde periode. Beide dieren waren al even ziek en dus zagen we het wel aankomen. Vyo stierf nu redelijk onverwachts, maar hij heeft dus wel niet moeten afzien. Hij heeft tot zijn laatste dag een mooi leven gehad bij ons op de boerderij. Verder in dit bericht deel ik foto’s van vroeger (die al online stonden) en enkele foto’s die ik de laatste maanden nog van hem nam.

Vyo was bijna 30 jaar oud en was denk ik sinds 2008 bij ons op de boerderij. Hij was eigenlijk echt mijn paard, want ik reed er mee. Reed want we reden al jaren niet meer. Eerst was dat gekomen door de bouw van de stal in 2013 en de drukte daarrond. Maar nadien had ik ook andere hobby’s – zoals m’n blog sinds 2015 en wandelen de laatste jaren – waardoor paardrijden er niet meer van kwam. Ik heb wel hele mooie herinneringen aan m’n tijden dat ik te paard reed. Zeker aan m’n tijden met Vyo want hij was een heel lief en braaf paard. Een prachtig paard ook, de mooiste foto van hem en mij samen deel ik meteen hieronder. Deze verscheen in 2017 reeds op m’n blog in het bericht Pony en paard. De foto werd genomen op 28 juni 2009, dat is dus 15 jaar geleden! Ik postte hem ook in 2019 in 10 Year Challenge.

Een zalige foto terwijl ik rijd met hem toonde ik in 2015 al aan jullie in het bericht Paardrijden op de weide. Ik toon die foto hieronder opnieuw. Deze foto werd genomen op 14 augustus 2008. Ik kan me nog steeds vinden in het gevoel dat ik toen schreef: Paardrijden deed me altijd enorm goed en gelukkig voelen. We deden met de zussen en mama vaak wandelingen in de streek. Dat gaf me echt een ongelooflijk vrij, zorgeloos, apart gevoel, één met je paard en de omgeving. Springen over balkjes, niet eens zo hoog, gaf echt een kick en dus zo’n levendig gevoel. De adrenaline die door je lijf stroomt. De wind die door je haren blaast. Zalig! Deze foto gebruikte ik trouwens ook als cover voor m’n eindwerk in het middelbaar! Dat deed ik in die tijd dus niet over koeien maar over paarden! Ik beschreef de paardensport en ging zelfs een legende uit de eventing interviewen: Karin Donckers. Zij hoopt deze zomer voor de zevende keer naar de Olympische Spelen te mogen gaan!

Ik heb natuurlijk vooral heel wat prachtige foto’s van Vyo zonder mij. Soms met onze andere paarden erbij, soms alleen. Ik zet hieronder de mooiste onder elkaar. Ze verschenen eerder in de berichten Pretty horses uit 2016 en Beste paardenfoto’s uit 2019. De laatste foto in de rij is van vorig jaar in mei en was te zien in In mei moest het allemaal gebeuren.

In 2019 poseerden Vyo en onze merrie Thea met onze ouders om hun huwelijksfoto over te doen. Ze waren dat jaar 30 jaar getrouwd en om een mooie uitnodiging te maken, deden we een een foto van hun trouwdag na. Je ziet de foto’s hieronder, meer trouwfoto’s van hen vind je terug in Parelen jubileum. Eind augustus dat komt, zijn onze ouders welgeteld 35 jaar getrouwd!

De afgelopen maanden nam ik ook nog enkele foto’s van Vyo. Deze eerste is misschien een beetje mottig, maar wel eens uniek: het begon te sneeuwen en dus haalden we de paarden binnen in januari. Je ziet echt de vlokjes op Vyo z’n rug en manen liggen. Ze zaten op stal op onze vierkantshoeve, maar vanaf 2 april konden ze in een grote strobox naast de koeien en kalfjes, dat zien jullie op de tweede en derde foto. De vierde en vijfde foto zijn genomen op 13 april. Vyo was in de winter wel altijd magerder dan in de zomer omdat hij beter en liever vers gras op de weide at. Op de mooie dagen konden ze vanaf april wel op de weide, waar ze genoten van het zonnetje. De laatste foto is meteen ook de laatste foto van hem. Ik nam hem op zondagochtend 5 mei 2024. De zon kwam prachtig op tussen de bomen op de weide waar onze paarden liepen. Het is ook op die weide dat hij is heengegaan. Vaarwel, Vyo.