Twee jaar geleden schreef ik over het beste van Schorisse: ik maakte een top 10 van het beste van deze prachtige Maarkedalse deelgemeente. Vandaag schrijf ik over een wandeling door Schorisse: de Zullezitters wandelroute. Deze naam is een verwijzing naar hoe de Schorissenaren ook wel genoemd worden, omdat ze vroeger in hun deurgat op de dorpel of de ‘zulle’ zaten om met buren of voorbijgangers een babbeltje te doen. Op deze ongeveer 7,5 km lange wandelroute komen we het meeste van het beste van Schuuse tegen, of zijn we er nabij.

Het kaartje van de route komt vanop de website van Maarkedal, waar heel wat wandelroutes terug te vinden zijn. Het is een duidelijke kaart met veel informatie: ook de knooppunten en horecazaken staan er duidelijk op vermeld. De grijze punten zijn toppunten, die ook ongeveer in mijn top 10 zaten. Ik vertel in dit bericht waar andere toplocaties in Schorisse terug te vinden zijn, want ze zijn dichtbij deze route.

De wandeling start aan de kerk van Schorisse, de Sint-Pieterskerk of Sint-Petruskerk – nummer 1 op de kaart. In deze kerk werd op 25 december 2018 de slotviering gehouden. De uilen kunnen er uiteraard wel nog blijven wonen, of de uilenkast gebruiken beter gezegd. We nemen meteen het kleine straatje naast de kerk en zitten zo na een 200 meter meteen in een onverharde weg – oranje op de kaart. Het gaat licht hellend omhoog en wanneer we achterom kijken, zien we het hart van het dorp mooi liggen.

Wanneer we uit de aarden weg komen, zijn we op het Foreest – nummer 2. De wandeling gaat terug neerwaarts, maar hier kan ze ook ingekort worden door gewoon omhoog te gaan tot knooppunt 21. Op deze manier heb je vanaf de top van de Foreest, op ongeveer 90 meter hoogte, het beste zicht op Schorisse – het staat allesinds in mijn top 10!

Maar wanneer we de route wél volgen, gaan we eerst neerwaarts en dan via de Hessestraat naar knooppunt 14 en vervolgens 15. Indien we hier de straat zouden blijven volgen, komen we trouwens op de Ganzenberg – een van dé rustigste plaatsen van Schorisse, nabij natuurgebied ’t Burreken. Maar we nemen dus de onverharde weg, die dan doorloopt in de Beukenstraat, tot aan knooppunt 21.

Hier gaan we rechtdoor in de Omer Wattezstraat. Omer Wattez was dé bekendste Schorissenaar – hij woonde op de Zottegemstraat 10, grijze nummer 6 op het kaartje. Hij was een schrijver, vertaler en onderwijzer maar staat ook bekend als de uitvinder van de toeristische term Vlaamse Ardennen. Wanneer we uitkomen op de Stokstraat, steken we deze gewoon over en gaan we terug een onverharde weg in. Hier is het wel moeilijk wandelen want het is een smal pad neerwaarts tussen omheiningen.

We komen uit op de Steenbeek en gaan links maar nemen vervolgens rechts de Rijststraat. Het gaat terug opwaarts, ja we zijn in de Vlaamse Ardennen! De baan draait naar rechts en iets verder is er links opnieuw een aardeweg tussen en door velden. Het blijft opwaarts gaan… Een blik achterom is ook hier de moeite!

De aardeweg gaat over in de Arthur Odevaertstraat. We komen aan knooppunt 24 en houden rechts aan, dan komen we aan knooppunt 23. Hier zijn we op de Bosgatstraat aan het uitkijkpunt Bosgat – nummer 3. Gelegen op zo’n 103 meter boven de zeespiegel biedt dit punt een prachtig uitzicht! Volgens de route op de kaart gaan we neerwaarts en dan links de Tiegstraat in, tot aan knooppunt 22.

Maar wie een goeie 3 km wil bij doen, kan de Bosgatstraat naar boven gaan en dan 200 meter verder een straatje rechts nemen. Hierdoor gaan we door het Bos Ter Rijst, een 26 ha groot langgerekt bos dat eigendom is van het Vlaams Gewest. Vooral in april en mei is dit bos indrukwekkend door de blauwpaarse kousjes of de bloeiende wilde boshyacinten.

Als we op het einde van het bos komen, nemen we de rechtse uitgang, die overgaat in de Doorn. Deze straat loopt tot een kruispunt, wanneer je hier links zou nemen, kom je na een goeie kilometer aan de Kapellen van Onze-Lieve-Vrouw van Zeven Weeën of de Annovenkapellen – want het is hier de Annovenstraat. Heen en terug zit je wel al aan bijna 2,5 km dus het is wel nog een hele lus bij.

Om de Zullezittersroute te blijven volgen, slaan we aan het kruispunt rechts de Vijverbeek in. We stappen tot knooppunt 99, waar we rechts een wegje inslaan tot knooppunt 22. Nu zitten we terug op hetzelfde punt als de eigenlijke wandeling. Er gaat een onverharde weg verder, doorheen weiden en velden, die uiteindelijk uitkomt op de Kaperij – nummer 4. We slaan linksaf en nemen zo’n 350 meter verder het padje rechts. We komen op de Heirwegstraat en gaan even opwaarts – helemaal tot boven kom je trouwens op de Heidestraat met een prachtig zicht op Schorisse – om dan links over een aardeweg langs de beek verder te wandelen. We zitten tussen enkele bomenrijen en zien dus niet meteen waar we uit zullen komen, tot we er zijn: aan de Kasteelmolen – nummer 5.

We zijn nu aangekomen op de Parkstraat, waar we links gaan tot de Hofveldstraat. Hier gaan we rechts en zo komen we uiteindelijk terug op de beginplaats, op de Zottegemstraat aan de kerk. Schorisse heeft zich van zijn mooiste kanten laten zien!