Ongeveer om de twee maand wordt er zaagsel in de ligbedden of ligboxen van de koeien gevoerd. Met deze zin begrijpen de meesten onder jullie niet wat ik bedoel, misschien zelfs niemand. Want de manier waarop wij dit doen op onze boerderij, wordt waarschijnlijk op niet zo veel andere gedaan. Iedereen heeft zijn manier van werken en het kan dus zeker op meerdere manieren goed gedaan worden. Verder vertel ik dus hoe wij het doen, met een paar afbeeldingen, en verduidelijk ik ook waarom.

In het blogbericht over ligplaatsen en ook in dat over melken met een carrousel vertelde ik dat we voor elke melkbeurt, tijdens het verzamelen van de koeien, zaagsel van vooraan de ligplaats, voor de knieboom, naar achter op het ligbed halen. Dit doen we met een trekker of borstel, waarmee we eerst ook de uitwerpselen en ander vuil vanaf het ligbed hebben geveegd.

Ongeveer om de twee maand moeten we daar vooraan het ligbed vers zaagsel voorzien. Dit zaagsel wordt eerst vooraan de U-voedergang van de kar gelost. Vanaf hier voeren we het met kruiwagens de stal binnen en gieten het vooraan het ligbed uit. Op deze manier ligt het klaar om er twee keer daags wat van op het ligbed te verspreiden.

Het doel van het zaagsel is niet echt om de koeien zacht en aangenaam te doen liggen – daarvoor zijn de ligplaatsen voorzien van rubberen matten die zich aanpassen aan de lichaamsvorm van de koe. Maar het gaat erom dat de ligbedden droog en proper worden gehouden. Door deze manier van werken én de correcte afmetingen van de ligplaatsen liggen de koeien hygiënisch neer en is er minder kans op uierontsteking.

Naast zaagsel wordt trouwens ook één keer per dag kalk op de ligbedden gestrooid, vanuit een emmer – dit is het wit dat op de foto rechtsboven in de ligboxen te zien is.

De meningen over het gebruik van zaagsel op ligbedden verschillen, alsook over het voorzien ervan vooraan de ligplaatsen. Wanneer deze hoop zaagsel hier enkele weken blijft liggen, speekselen de koeien er wel elke dag wat in en dan zouden er zich bacteriën  kunnen in huisvesten. Er bestaan machines om elke dag zaagsel te strooien, maar dan moet er wel ergens een plaats zijn waar het zaagsel wordt opgeslagen. Wij hebben dit niet en blijven het dus voorlopig met z’n allen op onze manier doen.

Hierboven is trouwens mooi te zien dat we echt wel onder de kerktoren van het prachtige Schorisse wonen! In deze tijd van het jaar krijgen we vandaar het gekrijs van kerkuilen als slaapliedje.