Het is terug tijd om de beestjes naar de weides te brengen. Met beestjes bedoel ik het jongvee vanaf 11 à 12 maand tot de volle vaarzen en de droogstaande koeien. Een goede week voor het kalven worden zij terug op stal gehaald. Onze melkkoeien gaan niet meer buiten, zij verblijven in een luxe melkveestal. Vooraleer we de runderen echter naar de weides doen, moeten we de omheining overal controleren.

Onze weides zijn allemaal omheind met palen waar prikkeldraad aan bevestigd is. Prikkeldraad is zoals het woord zegt: draad die prikkelt. De definitie van Wikipedia zegt het duidelijk: een dubbele, in elkaar gedraaide metalen draad voorzien van twee korte in elkaar gedraaide spiralen metaaldraad met elk twee scherpe punten die elke 10 cm om de dubbele draad zijn gedraaid.

De enige uitzondering is de weide aan onze hoeve: deze bestaat uit schrikdraad. Dit is een draad waar elektrische spanning op staat. Bij aanraken zorgt de draad voor een gevoelige schok, echter ongevaarlijk door de lage stroomsterkte. Deze schrikdraad is vaak een gladde draad maar kan ook prikkeldraad zijn. Hij gaat van paal tot paal via isolatoren. Om te weten of het dus om schrikdraad gaat, moet men kijken naar de manier waarop de draad aan de paal bevestigd is.

Bij het controleren van weides met prikkeldraad moeten we vooral kijken of de draad overal nog goed aan de palen bevestigd is. Bij houten palen is dat met een kram. Bij betonnen palen is dat met binddraad. We voelen ook of de palen nog overal goed vast staan, zo niet is deze vaak afgebroken en moeten we een nieuwe paal plaatsen. Een houten paal duwen we met de verreiker in de grond. Een betonnen paal is wat meer werk: eerst een put boren met de putboorder, dan de paal plaatsen, vervolgens de aarde er rond doen en goed aandammen.

Wanneer er nog geen omheining is, beginnen we met hoekpalen of uiterste palen te zetten: dit zijn stevige palen, vaak biels of betonnen palen. Dan gaan we de draad ontrollen en deze opspannen zodat we een lijn hebben waar de tussenpalen moeten komen. De houten palen duwen we met de verreiker in de grond. De draad vastkrammen aan de palen en vervolgens hetzelfde met de andere draden: ontrollen, opspannen en krammen.

Waar er al omheining is, moet de draad ook soms vervangen worden, of moet er een stuk bij gezet worden waar hij door is. Maar nieuwe draad gaat normaal wel redelijk lang mee. Gelukkig, want controleren en vervangen van palen en krammen is al veel werk! Het is wel een ideale beweging, de weides rondlopen. Ik schreef daar vorig jaar over, want toen deed ik een test met een stappenteller. Als ik de inleiding van dat bericht nu zo terug lees, het is dezer dagen opnieuw zo: veel beweging, zowel met de benen als in m’n hoofd. Denken aan wat nog allemaal te doen, op de boerderij, op m’n blog… Ik leef vol passie voor dat alles!