Dit jaar hebben we voor het eerst voederbieten gezet. Ten eerste omdat een derde teelt nu verplicht is en dit naast maïs en gras voor ons bedrijf de beste mogelijkheid was. Maar ten tweede ook omdat we zochten naar een lekker voeder voor onze koeien, zeker na de problemen met mycotoxinen in onze maïs vorig jaar. Sinds september zijn we intussen bezig met het voederen van de voederbieten (Blaze van Limagrain) en zowel de koeien als wij zijn tevreden.

Half september zijn we begonnen met dagelijks een 500-tal kg bieten met de hand uit te doen. Het waren al enkele heel droge weken geweest en de toestand op het veld was optimaal. We konden de bieten gemakkelijk uittrekken en klopten ze dan tegen elkaar zodat de (weinige) aarde die er nog aan hing, er dan ook af was. Het loof hebben we gerust gelaten en kregen de koeien dus ook bijgevoederd. In oktober dreven we de hoeveelheid langzaamaan op, tot zo’n 1200 kg. Toen was het wel al natter en was het moeilijker om alle aarde nog van de bieten af te kloppen, wrijven.

Eind oktober was het enkele dagen mooi weer en was het tijdstip ideaal om de bieten allemaal te oogsten. Loonwerken Verhellen en Cie reed dan de overige voederbieten uit, waarvan ik eerder een video postte, en het ging makkelijk want we hadden zo goed als alle buitenzijden al manueel uit gedaan. De bieten kwamen redelijk proper thuis dus voederen wij ze gewoon zonder te wassen, gemengd in de mengwagen.

UPDATE: In oktober 2017 maakte ik ook een filmpje van het voederbieten rooien. Vanaf 2017 kozen we in plaats van Blaze voor Rialto. Beide rassen zijn van Limagrain maar Rialto is een rhizoctoniatolerant ras.

De koeien zijn er verlekkerd op want sinds we bieten voederen komen de koeien echt liever naar het voederhek. Wanneer ik vers voer afdraai of bijsteek, komen ze telkens snel kijken of ze een nieuwe brok kunnen vinden. Ze zoeken er echt naar – al zou selecteren moeten beperkt worden door alles even fijn te vervoederen – en kunnen er zo van genieten, zo “smekken”! De koeien vinden het echt smakelijk en ze eten ook in het geheel meer, meer in hoeveelheid maar ook wel meer in aantal keer.

Ik zeg veel het woord “meer” maar dat zal ik nog een paar keer moeten doen. Want zoals de theorie het zei, zo is het ook: meer melk en vooral meer vet en eiwit. Deze hogere gehaltes in de melk kan ik tonen aan de hand van de kwaliteitsbepaling die MCC doet op elke tankophaling. Op 14 september bijvoorbeeld was het vetgehalte 41,2 en het eiwitgehalte 33,0 terwijl het nu, bijvoorbeeld op 28 november, respectievelijk 45,2 en 35,7 is. De gehaltes stijgen wel naar de winter toe, maar nu is het toch opvallend dat het vanaf we bieten geven zo mooi stijgend gaat.

Ik kan ook een vergelijking tonen met vorige jaren: in september, oktober en november 2014 was het vet 42,9; 43,5 en 42,5 en het eiwit 36,2; 35,6 en 34,1. In 2015 waren de vetgehalten voor die maanden 43,1; 43,4 en 44,2 en de eiwitgehalten 34,9; 36,4 en 36. Vooral bij het vetgehalte valt op dat dit nu meer is dan de voorbije jaren. We zullen de komende wintermaanden zien hoe het met de gehalten gaat, die geef ik jullie later misschien nog eens mee. De eerste beoordeling van december is alvast belovend: vetgehalte 46,5 en eiwitgehalte 36.