Voordat we het jongvee en de droogstaande koeien naar de weides hebben gebracht, werden alle runderen nog gevaccineerd tegen BVD en blauwtong. Op stal vaccineren lukt makkelijker aangezien we zowel in de melkveestal als de stal voor jongvee en droogstaande koeien zelfsluitende voederhekkens hebben. Dit jaar hebben we de voederhekkens van de koeien vastgezet om 7 uur, zodanig dat ze meteen vast stonden wanneer ze na het melken aan het voederhek aten. Om half 9 hebben we het jongvee dan ook vastgezet. De meeste runderen stonden dus vast toen de veearts hier om 9 uur aankwam. Op een goed uur tot anderhalf uur tijd werden ze allemaal gevaccineerd, zowel tegen BVD, zoals we al jaren doen, als tegen blauwtong, omdat er in Frankrijk sinds september een uitbraak is van deze ziekte. UPDATE In 2019 besloten we niet meer te vaccineren tegen BVD en blauwtong.

De ziekte BVD, languit boviene virale diarree, is een virale aandoening bij runderen. Het is een complexe ziekte met vele gedaanten. Bij een geïnfecteerd rund treden dus verschillende symptomen op, dit afhankelijk van zijn leeftijd en zijn immuniteit. De meeste besmettingen doen zich wel voor tussen de leeftijd van 6 en 24 maand. Bij jongvee gaan de symptomen van meestal geen problemen, milde diarree, lichte koorts tot bloederige diarree, tot ademhalingsstoornissen en zelfs tot sterfte. Wanneer de dieren de aandoening doorstaan, zijn ze heel lang immuun. Bij volwassen runderen verlopen de meeste infecties onopgemerkt en wordt er daarna tevens een stevige immuniteit verworven.

Het grote probleem met BVD zijn de BVD-dragers of IPI-dieren: immunotolerant persistent geïnfecteerd (=infected). Deze permanente virusuitscheiders zijn vaak verdoken aanwezig en zorgen voor de instandhouding en de verdere verspreiding van de ziekte. De symptomen bij IPI’s zijn bij de geboorte verschillend: normaal, een gering geboortegewicht, verminderde levensvatbaarheid, gevoeliger voor andere ziekten. Maar zeker is dat deze dieren vroeg of laat zullen ten onder gaan aan de fatale vorm van BVD, namelijk Mucosal Disease (MC) of de ziekte van de slijmvliezen.

Met deze fatale vorm van BVD kregen wij te maken in 2008. Toen verloren we op erg korte tijd 11 runderen van ongeveer een jaar oud. Dit waren dus BVD-dragers of IPI’s en we hebben dan ook alle dieren hun bloed moeten laten controleren om alle besmette dieren te kunnen opsporen en verwijderen van ons bedrijf. Vanaf dan zijn we ook gestart met het vaccineren tegen BVD. Dit is de enige manier om de stapel goed te beschermen. Door dit vaccin zullen koeien over antistoffen beschikken waardoor ze later ook geen dragers kunnen voortbrengen.

Sinds 1 januari 2015 is het verplicht om BVD-oormerken te gebruiken, dit in het kader van het nationaal bestrijdingsprogramma tegen BVD. Van elk pasgeboren kalf wordt bij het oormerken een staal genomen dat zal worden onderzocht op het BVD-virus. Bij ons was het resultaat reeds voor alle dieren negatief, wat logisch is aangezien we vaccineren. De dieren krijgen elk een statuut. De negatief geteste kalveren zijn “IPI-vrij door onderzoek” en hun moeders dan “IPI- vrij door afstamming”.

Men zou kunnen zeggen: vaccineren tegen BVD moet nu dan toch niet meer? Wij blijven het momenteel nog doen, want zo zijn we zeker. Het vaccin dat nu wordt gebruikt, moet halfjaarlijks worden toegediend, en dit vanaf een leeftijd van 7 maand. De runderen die voor het eerst het vaccin krijgen, moeten na 4 weken nog een tweede keer worden gevaccineerd (herhalingsvaccinatie).

UPDATE: In 2017 werd er voor het eerst een ander vaccin toegediend: Bovela. Dit is een levend vaccin dat maar om het jaar moet toegediend worden, vanaf een leeftijd van 3 maanden.

UPDATE: In 2019 besloten we niet meer te vaccineren tegen BVD. De BVD-oormerken waren nu 4 jaar in gebruik en we hadden nooit een positief dier gehad. Het risico op insleep van de ziekte is ook klein door het nationale bestrijdingsprogramma en doordat we zelf inzetten op bioveiligheid. Bioveiligheid wil eigenlijk zeggen dat we de insleep van ziekten beperken of vermijden door verschillende preventieve maatregelen te nemen zoals zo weinig mogelijk dieren aankopen, indien wel een rund wordt aangekocht het aankoopprotocol volgen, bedrijfskledij voorzien voor de veearts, de kalveropfok nauwkeurig uitvoeren (kalveren zijn erg gevoelig), in elke stal hygiënisch werken…

De ziekte blauwtong is een virusbesmetting waarvan wereldwijd 24 serotypes bekend zijn en die overgedragen wordt door knutten (soort muggen). In Europa dook sinds 2006 het blauwtongvirus serotype 8 op (BTV8). Het veroorzaakt ziektesymptomen bij schapen en runderen zoals koorts, rode neusspiegel, rode oogleden, ontstekingen van de klauwrand… Sinds september is er een uitbraak in Frankrijk en daarom heeft onze overheid beslist om voorzorgen te nemen en een vaccinatiecampagne in te richten. De kosten van het vaccin neemt de overheid op haar rekening. Alle dieren vanaf 2,5 maand oud dienen gevaccineerd te worden. Een herhalingsvaccinatie moet 3 weken later uitgevoerd worden.

UPDATE: In 2019 besloten we niet meer te vaccineren tegen blauwtong. De overheid nam de kosten voor het vaccin niet meer op zich. Omdat de vaccins duur waren én het risico op insleep van blauwtong beperkt was, besloten we niet te vaccineren.

Nu krijgen jullie enkele foto’s van het vaccineren. Het vaccin tegen BVD moest intramusculair (in de spieren) worden toegediend, dit tegen blauwtong subcutaan (onderhuids of ‘tussen vel en vlees’). In beeld één van de veeartsen van Dierenartsenpraktijk ’t Perlinck: http://www.daptperlinck.be/