Elk jaar kijken we er weer naar uit: die wielerklassiekers die aan onze deur passeren! De eerste van het jaar, de Omloop Het Nieuwsblad, zag ik dit jaar wel niet. Ik had een belangrijk feestje: Matthias en Kristof verloofden zich! De andere koersen zag ik wel, soms gewoon aan de boerderij, maar ook op enkele hellingen. Dit jaar wou ik ook eindelijk eens naar de aankomst van de Ronde van Vlaanderen in Oudenaarde. En zo geschiedde…
De belangrijkste koersen vallen allemaal op een goeie week tijd: van vrijdag tot de zondag de week erna. Daarom wordt er ook gesproken van De Vlaamse Wielerweek. Wij zagen drie koersen daarvan live aan de kant van de weg. Ik deel graag enkele foto’s.
Vrijdag 28 maart 2025: E3 Saxo Classic
De E3 Saxo Classic of kortweg de E3-Prijs wordt ook wel gezien als de kleine Ronde van Vlaanderen. Er zitten namelijk heel wat hellingen en kasseistroken in die de wielrenners ook in de grote Ronde voorgeschoteld krijgen. Deze wielerwedstrijd doet ook de meeste aantal kilometers aan in onze gemeente Maarkedal. Hij kronkelt werkelijk op en af om heel wat hellingen mee te pikken. Wij keken dit jaar gewoon van aan onze achterdeur, gewoon in onze werkkledij of boer Herman in overall zelfs. Enkele familieleden kwamen meekijken en supporteren. De renners waren wel snel gepasseerd maar we konden Wout van Aert toch spotten (met de Red Bull helm).
Vier jaar geleden wandelden m’n zus Stefanie en ik zowat elke helling van Maarkedal af. Ik schreef die wandeling uit en doopte die Wandeling de Ronde van Maarkedal. Het is een prachtige tocht van 32 km.
Woensdag 2 april 2025: Dwars door Vlaanderen
Dwars door Vlaanderen is de koers waarin Wout van Aert vorig jaar die zware valpartij maakte. Dit jaar werd het parcours aangepast. Team Visma Lease a Bike wou zijn fout van vorig jaar koste wat het kost goedmaken. En ze waren goed! Maar jammer genoeg was er één renner beter: de Amerikaan Neilson Powless. Er werden nu ook twee plaatselijke rondjes gereden waardoor de Berg ten Houte, de Knokteberg en de Hotond twee keer werden aangedaan. Daarom ging ik maar al te graag mee met m’n tante Kathleen en nichten Eline en Jelke naar de Berg ten Houte. We zagen de renners er heel goed en dan nog twee keer!
Mads Pedersen kon ik twee keer mooi op foto vastleggen. Op de tweede foto zie je net achter hem Jasper Philipsen. Hij kwam er uiteindelijk niet zo goed uit.
Wout van Aert en z’n ploegmaten Matteo Jorgenson en Tiesj Benoot voerden hier in de tweede passage de forcing. Ze waren echt indrukwekkend. De uiteindelijke winnaar zat hier nog niet vooraan. Ik heb hem op foto ook maar enkel van z’n achterkant. Maar dat is op zich ook al de moeite! 😉
Zondag 6 april 2025: de Ronde van Vlaanderen
Op zondag was het dan tijd voor de hoogdag van de Vlaamse Wielerweek: de Ronde van Vlaanderen. Dit jaar niet met de hele familie samen, zoals ik toonde in Ronde van Vlaanderen (3 april 2016). M’n ouders, nonkel en tante moesten naar een feest. Ik vroeg aan m’n nichten Tessa en Yara of we na de Eikenberg eens niet naar de aankomst zouden afzakken. Dat was goed voor hen en dus was het eens een compleet nieuw avontuur.
Maar dus eerst de doortocht op de Eikenberg. Daar was zus Valerie ook nog bij. Deze helling was net op tijd klaar geraakt want hij werd op twee jaar tijd volledig vernieuwd. Het was prachtig weer en wij zelf straalden uiteraard ook!
We zagen onder andere Tiesj Benoot en Yves Lampaert passeren. Ik heb trouwens 13 jaar geleden nog op school gezeten met Yves. 8 jaar geleden zag ik hem daar ook eens tijdens een gespreksavond, waar ook intussen ex-wielrenner Frederik Backaert aanwezig was. Je leest er meer over op Wielrenners op school. Yves ken ik niet zo goed maar het blijft altijd leuk supporteren voor hem. Frederik ken ik wel goed, hij is intussen voltijds boer. Ook Mathieu van der Poel (met nummer 1 want de winnaar van vorig jaar) konden we zien voorbij flitsen op de Eikenberg: hij was net daarvoor gevallen en was bezig aan een inhaalrace.
Vanaf de Eikenberg gingen we te voet naar de stadskern van Oudenaarde, dat is slechts 5 km verderop. We passeerden eerst tussen de bussen van alle ploegen. Op de Markt konden we dan de passage van de vrouwen meepikken. Op de foto rechts zie je rechtsboven Lotte Kopecky, zij kon een paar uur later opnieuw juichen! Zelf hebben we dat niet meer in Oudenaarde gezien want na de mannen moesten we terug naar huis want het was dan tijd om koeien te melken! Het leven van een boerin!
Vanaf de Markt gingen we naar de aankomstplaats. We konden uiteindelijk op iets meer dan 100 meter van de eindmeet staan! Amai, dat is ook eens de moeite om mee te maken! Om de renners goed te zien, moet je hier wel niet zijn. Die sprinten voorbij aan meer dan 60 km per uur! Maar de sfeer en de spanning! De winnaar arriveerde solo en daar kon ik wel een vrij mooie foto van nemen.
Wereldkampioen Tadej Pogacar maakte z’n favorietenrol helemaal waar en won voor de tweede keer Vlaanderens Mooiste! Mads Pedersen sprintte uiteindelijk naar de tweede plaats, voor Mathieu van der Poel en Wout van Aert. Op grote schermen kan je trouwens de wedstrijd ook zien. Of op je smartphone lukt dat uiteraard ook. We hebben er op en top van genoten! Veel liefde voor de koers, en veel liefde voor m’n nichten Yara en Tessa (intussen 16 en 19 jaar)!
Voor wie benieuwd is naar nog meer eerdere berichten over wielrennen: vorig jaar schreef ik Nu het Vlaamse wielerseizoen er op zit… Paris 2024, here we come! en het jaar daarvoor Het wielervoorjaar van 2023. In die berichten verwijs ik naar nog eerdere berichten. Zo blijven we bezig. 😉
De avonturen van een boerenmeid 