Gisteren heb ik echt prachtige foto’s – al zeg ik het zelf – kunnen nemen van onze honden. Ze lagen ’s middags, met het warme zonnetje, in het gras te rollebollen of te rusten, alle vier. Toen ik dat zag, moest ik gewoon m’n kodak in de hand nemen. Op zeven minuten tijd maakte ik zo maar even negentig foto’s! En ja, er zaten er dus een paar heel schoontjes tussen. 😉

Tisha is onze jongste, zij moet nog een jaar worden in juni. Dora is de oudste, zij is bijna zestien, en is de mama van Bavo en Milo, die bijna zeven zijn. De jongens hadden nog een broertje, Bumba, maar hij liep jammer genoeg op 12 april 2011 onder de verreiker en was op slag dood. Heel dramatisch! Wat hebben we getreurd, ook Bavo, Milo en Dora hebben dagen lopen zoeken naar Bumbatje. Maar hij was niet meer. Een paar weken voor hij stierf, op 22 maart 2011, maakte ik gelijkaardige foto’s van de honden, die allemaal samen op het gras aan het spelen waren. Een mooie herinnering aan Bumba, die de meest zwarte kleur had, die heel snel en slim was en die zo zacht en bescheiden om liefde kon komen vragen. Liefde heeft hij gekregen, op z’n veel te korte leven.