Iedereen heeft het wel gehoord, sommigen hebben het gezien: vandaag was er een zonsverduistering. Het ging om een gedeeltelijke verduistering want de zon bleef voor een klein deel zichtbaar. Voor een volledige zonsverduistering is het in ons land trouwens een hele tijd wachten, tot 2090. Ik herinner me twee vorige zonsverduisteringen heel goed, twee waarvan ik wist dat we er foto’s van hadden: ideaal voor de Flashback Friday!

De laatste grote zonsverduistering die ons land kende, dateert van woensdag 11 augustus 1999. Tijdens het maximum omstreeks 12:28 uur werd zo’n 93 % van de zon bedekt. Ik herinner me nog goed die middag, alhoewel ik nog net geen 8 jaar was. We zaten met het hele gezin aan tafel want op een woensdagmiddag waren we allemaal thuis van school. De lasglaasjes lagen klaar en mama had de kodak bij de hand. Het was, net als vandaag, bewolkt dus kon er met het blote oog ook wat gekeken worden. Mama slaagde er in een duidelijke foto te nemen, nog niet eens met een digitaal fototoestel. Ik heb de foto gezocht, gevonden en ingescand.

Naast de grote zonsverduisteringen zijn er enkele kleinere geweest de afgelopen jaren. Zo één ervan op maandag 3 oktober 2005. Op het maximum van de eclips omstreeks 11:06 uur werd de helft van de zon bedekt. Ik weet dat we thuis waren – alhoewel het maandag was dus normaal school maar blijkbaar verlofdag – en we keken door lasglaasjes vanop Stefanie haar kamer. Ik kon een foto nemen door een lasglaasje.

Uiteraard kan ik een foto van vandaag niet laten ontbreken aan dit blogbericht. Op het maximum omstreeks 10:37 uur werd zo’n 84 % van de zon bedekt. Het was bewolkt maar tussen de wolken door was de eclips te zien! Tijdens het voederen heb ik af en toe tijd genomen om eens te kijken en een foto te nemen. Door de bewolking werd het een makkelijk aanschouwbaar en uiterst zeldzaam spektakel!