Op zondag 19 mei moesten we afscheid nemen van ons lief paard Vyo. Hij stierf plots na één dag ziek te zijn. Hij liep buiten op de weide, samen met onze andere paarden Thea en Junky. Bijna vijf jaar geleden namen we afscheid van ons paard Wulf, daarover schreef ik in Vaarwel, Milo en Wulf. Milo was dan weer een van onze honden en hij stierf in diezelfde periode. Beide dieren waren al even ziek en dus zagen we het wel aankomen. Vyo stierf nu redelijk onverwachts, maar hij heeft dus wel niet moeten afzien. Hij heeft tot zijn laatste dag een mooi leven gehad bij ons op de boerderij. Verder in dit bericht deel ik foto’s van vroeger (die al online stonden) en enkele foto’s die ik de laatste maanden nog van hem nam.
Lees verder “Vaarwel, Vyo”Bedevaart naar Kerselare
Op woensdag 1 mei 2024 gingen we met de familie op bedevaart van Schorisse naar Kerselare. Kerselare is een gehucht gelegen te Edelare, bovenaan de Edelareberg en het hoogste punt van Oudenaarde. Edelare is een van de 13 deelgemeenten van Oudenaarde. Vroeger gingen we met het gezin geregeld in mei naar een zondagsviering in de Onze-Lieve-Vrouw van Kerselarekapel. De meimaand is de bedevaartsmaand bij uitstek te Kerselare. Ook met de lagere school gingen we te voet naar daar. De laatste jaren proberen we dat af en toe opnieuw te doen, want tradities onderhouden we graag.
Lees verder “Bedevaart naar Kerselare”Twee schouwbranden op één namiddag
Je kan het bijna niet geloven, maar we hebben inderdaad twee schouwbranden gehad op één namiddag! Het was woensdag 24 april 2024 en ’s avonds had vader online een vergadering. In ons huis brandt in de winter altijd één stoof, die in onze living. Maar wanneer het te koud is of wanneer vader een online vergadering heeft, doet hij in een andere kamer ook de stoof branden. Eerst deed hij die in de kamer achteraan branden. Dat was rond de middag.
Lees verder “Twee schouwbranden op één namiddag”Tussen maartse buien en aprilse grillen
Er waren veel grijze en regenachtige dagen in maart en april van 2024. Maar tussen die maartse buien en aprilse grillen waren er enkele prachtige dagen. De zon liet zijn licht vallen en maakte er iets moois van. De mooiste foto’s van toen op de boerderij krijg je in dit bericht, gewoon beelden, zonder uitleg. Zowel van dieren als van tractoren of landschappen. Ik deelde eerder Knappe koeien en kalfjes met de mooiste koeienfoto’s uit februari 2024.
Lees verder “Tussen maartse buien en aprilse grillen”Die 60 aren op de Ganzenberg
Het blijft maar regenen. Af en toe krijgen we wel eens een paar mooie dagen, maar echt vast mooi weer zit er nog niet in. De bodems van de velden en weides drogen niet op, waardoor we daar nog niet veel werk gedaan krijgen. De mest is nog maar voor een klein deel uitgereden, en aan gras maaien kunnen we nog niet denken zonder 5 dagen mooi weer. We kunnen nu alleen maar dromen van beter, en terugkijken op hoe mooi het al is geweest. Zo heb ik enkele prachtige plaatjes van op die 60 aren op de Ganzenberg. Vaak noemen we dat een ambetante partij: lang nat en te klein. Maar er werden daar wel al mooie avonturen beleefd!
Lees verder “Die 60 aren op de Ganzenberg”Nu het Vlaamse wielerseizoen er op zit… Paris 2024, here we come!
Dat ik gek ben op sport kijken, is intussen misschien wel duidelijk. We volgen met de familie elk jaar volop de koers. Als er grote toernooien zijn in andere sporten, dan kijk ik ook heel graag. Dat zijn zelfs heel uiteenlopende sporten: van atletiek over voetbal tot turnen. Zelfs kunstschaatsen in de winter zie ik erg graag. Verder in dit bericht zet ik nog wat foto’s en eerdere berichten op een rij die m’n passie om sport te zien heel mooi tonen. De ultieme droom is natuurlijk al altijd geweest om eens naar de Olympische Spelen te gaan. In 2012 waren ze al eens dichtbij toen ze in Londen werden georganiseerd. Maar nu ze komende zomer in Parijs plaatsvinden, konden we dat niet aan ons laten voorbij gaan! We hebben tickets! Paris 2024, here we come!
Lees verder “Nu het Vlaamse wielerseizoen er op zit… Paris 2024, here we come!”Vreugde en verdriet lagen nog nooit zo dicht bij elkaar
M’n eerste dagboek van 2024, dat verscheen in Boer&Tuinder op 4 januari, ging volledig over het boerenleven. Je kan het teruglezen op m’n blog onder de titel Naar een beter boerenjaar. Op 4 april verscheen m’n volgende dagboek. Dit keer vooral over m’n familie, want er gebeurde heel wat en dus stond alles vooral in het teken van familie. Op de boerderij blijft het werk natuurlijk verder gaan, maar daar liep het gelukkig wel goed.
Lees verder “Vreugde en verdriet lagen nog nooit zo dicht bij elkaar”Een beestig kaartje
Vijf jaar geleden schreef ik het bericht Kaartjes met beestjes het land rond. Daarin vertelde ik dat ik regelmatig kaartjes stuur voor verjaardagen of huwelijksjubilea. Naar mensen waarvan hun familie in de krant vraagt hen te verrassen. Ik stuur dan een kaart met een foto vanop de boerderij, want ik heb al heel wat prachtige dierenfoto’s kunnen maken. M’n beste foto’s zette ik eens samen in het bericht Beste dierenfoto’s van de afgelopen vier jaar. Maar ik heb er intussen nog geweldige bij en onlangs verraste ik met onderstaande foto een klein, lief meisje. Ontdek het verder in dit bericht.
Knappe koeien en kalfjes
Ik deel hier op m’n blog eigenlijk veel te weinig berichten met foto’s van koeien. M’n smartphone staat thans vol met foto’s! Op 24 maart 2021, dat is dus zo’n 3 jaar geleden, nam ik op een zonnige avond verschillende prachtige plaatjes, die ik postte in Verliefd op koeien. Hoog tijd voor meer van dat dus! Afgelopen februari 2024 heb ik heel wat mooie foto’s kunnen maken. Op Facebook deel ik er wel regelmatig, dus sommige zag je daar misschien al verschijnen, maar hier krijg je ze mooi in het groot, en in aantal nog wat meer dan daar.
Lees verder “Knappe koeien en kalfjes”Eerste kalf van gesekst sperma geboren
Sinds zo’n 6 jaar zijn we op onze boerderij begonnen met kunstmatig insemineren. Daarvoor werkten we altijd met een stier. Lange tijd liep hij gewoon bij de koeien, later brachten wij de koeien naar hem in een aparte box. M’n bericht Natuurlijke dekking is al jaren één van de meest gelezen berichten op m’n blog. Vorig jaar gaf ik in Vijf jaar kunstmatig insemineren een update over hoe het insemineren gaat, wat de cijfers zeggen en welke mijlpalen we al bereikt hebben. Nu kan ik vertellen dat we opnieuw een stap vooruit gezet hebben: het eerste vaarskalfje van gesekst sperma is geboren!
Lees verder “Eerste kalf van gesekst sperma geboren”
De avonturen van een boerenmeid 