Je kan het bijna niet geloven, maar we hebben inderdaad twee schouwbranden gehad op één namiddag! Het was woensdag 24 april 2024 en ’s avonds had vader online een vergadering. In ons huis brandt in de winter altijd één stoof, die in onze living. Maar wanneer het te koud is of wanneer vader een online vergadering heeft, doet hij in een andere kamer ook de stoof branden. Eerst deed hij die in de kamer achteraan branden. Dat was rond de middag.

Ik was buiten in de stal, want Jens van WWS was er voor de exterieurbeoordeling van onze koeien en stieradvies. M’n moeder kwam roepen, ik verstond het niet goed en ging wat dichter: “Niet verschieten als je de brandweer hoort, onze schouw staat in brand!” Ik verschoot wel, en ben dan toch gaan kijken of ik kon helpen. Je zag veel rook, maar het ergste had ik niet gezien zeiden ze. Het was iemand die passeerde in het dorp die de brandweer had verwittigd. De rook sloeg volledig naar de dorpskern. We konden niet veel doen, enkel zorgen dat de brandweer plaats had. Ik was wel bang dat de brand zou uitbreiden, maar uiteindelijk deed die dat gelukkig niet en was de brandweer er snel. Voor hen is dit standaard werk. Ze gingen rustig maar kordaat te werk. Ik heb enkele leuke foto’s, of nu is het toch leuk omdat het goed afliep. Maar zo’n brandweerwagen op onze vierkantshoeve, dat zie je niet elke dag!

Eind goed, al goed! Of dat zou je denken. Maar vader kreeg het idee om de derde stoof te doen branden. Waarom je nog zin hebt om een stoof in gang te steken na een schouwbrand, snap ik niet. Ik had er toen genoeg van! Maar vader wou warm hebben. “Het zou toch vree moeten lukken dat die schouw ook in brand vliegt zeker”, zei hij nog tegen moeder. Maar het was toch niet van dat zeker! Ik was trouwens al terug aan het werk op de boerderij toen moeder terug kwam aanlopen dat er opnieuw schouwbrand was. Ik was echt kwaad op vader hoe hij op dat idee kwam om opnieuw een stoof in gang te steken. Maar we moesten kalmeren. We probeerden het eerst zelf op te lossen, maar dat vuur en die rook bleef maar komen. Heel het dorp zat onder de rook. Intussen kwamen er heel wat buren kijken want het was net 17 uur en iedereen was nu thuis van z’n werk. We belden terug de brandweer. Nog geen anderhalf uur later stonden ze hier terug. Dit keer niet op de vierkantshoeve maar tussen ons huis en de melkveestal. Ook een mooi en leuk zicht!

Wat een verhaal dus! Alles was wel opnieuw snel onder controle. Moeder en ik moesten intussen wel beginnen melken. Tot rust komen tussen onze koeien. Zo’n hectische namiddag moeten we niet meer hebben! Maar we hebben geluk gehad want er is niet zo heel veel schade. Het kon veel erger gelopen zijn. De oorzaak is trouwens dat er te veel vuil in de schouw lag door de kraaien en de kauwen. We moeten ze regelmatiger uitkuisen. Maar die vogels zijn toch een enorme pest!