Veel schrijven lukt me niet altijd, maar over allerlei voorjaarswerkzaamheden schreef ik het samenvattende bericht De drukste, maar mooiste tijd van het jaar. Op m’n Facebookpagina post ik wel regelmatig foto’s met kort wat uitleg over wat er op de boerderij gaande is. In dit bericht geef ik nog wat foto’s mee van onze eerste snede gras van dit jaar. Op 5 dagen tijd werd 48,5 hectare van het veld naar de boerderij gebracht. Dat allemaal door onszelf! Hoe? Kom het verder in dit bericht te weten!
Na De kracht van een familiebedrijf en Laat ons de wereld voeden verscheen dit dagboek in Boer&Tuinder. Ik schreef het net na die drukke periode, op 8 mei, maar het stond uiteindelijk pas op 9 juni in het magazine.
Lees verderHalf januari verscheen m’n eerste dagboek van dit jaar in Boer&Tuinder. Ik postte die en vertelde erover in De kracht van een familiebedrijf. Op 31 maart 2022 verscheen m’n nieuwe dagboek, over oorlog, voedselzekerheid en het stikstofakkoord.
Lees verderNa alweer enkele rustige maanden door de zoveelste coronagolf, die ons gezin trouwens ook trof, mochten we in het voorjaar van 2022 meer en meer buiten komen. M’n beste vriendin Angela en ik gingen op 11 maart 2022 naar de Lotto Arena (Antwerpen). Een echt optreden bijwonen was bij mij denk ik geleden van The Starlings in de Ghelamco Arena (Gent), dat was in de zomer van 2020. Toen hadden we de eerste golf corona gehad en mochten we ’s zomers enkele kleinere openluchtevenementen bijwonen. Normaal ging ik in de zomer van 2021 daar ook met Angela naar Niels Destadsbader kijken, maar ik moest toen afzeggen door drukte op de boerderij. In 2021 heb ik dan eigenlijk geen enkel optreden beleefd. Maar 2022 hebben Angela en ik alvast goed ingezet in de Lotto Arena met een optreden, of beter gezegd, met een geweldig feest met Discobaar a Moeder.
Lees verderIn februari en maart 2022 kregen we twee studenten fotografie op bezoek op de boerderij. Erik en Felix contacteerden me elk afzonderlijk. Ze studeerden beiden fotografie, maar niet via dezelfde opleiding. Ik stel onze boerderij daar graag voor open. Ik hou ook van foto’s nemen en ik vind koeien ook prachtige fotomodellen. Maar voor buitenstaanders is het in de winter niet makkelijk om dieren te fotograferen. Koeien zijn dan niet terug te vinden op de weide. Ook van het voederen namen ze foto’s. Ik deel graag enkele van hun kiekjes. Ikzelf nam onderstaande foto van Felix in actie. Verder ontdek je dus welk prachtplaatje hij hier maakte.
Net zoals elk jaar schrijf ik ook dit jaar een bericht over de verjaardag van onze carrousel. Op 29 januari 2014 molken we er voor het eerst. Zelfs al kunnen we de melkcarrousel na 8 jaar niet meer nieuw noemen, ik heb altijd wel iets nieuws te vertellen erover! Zo vertel ik vandaag over onze witte kat, ons Witje, die de laatste 3 of 4 jaren bijna altijd bij ons was tijdens het melken. Dit bericht wordt een ode aan haar, want vorige week is ze gestorven. Het is nu wennen om haar niet meer bij ons te hebben op de boerderij. Zelfs al ben ik geen kattenmens en waren de honden degenen waar ik wel veel over vertelde of foto’s van postte. In 5 jaar melken met onze carrousel toonde ik hoe de honden in de carrousel altijd bij ons waren. Dit is altijd tijdens de avondmelkbeurt, want ’s ochtends slapen onze hondjes nog bij de kalfjes. Onze witte kat kwam wanneer ze wilde, en dat was heel vaak het geval, zowel ’s ochtends als ’s avonds. Verder in dit bericht meer foto’s van deze échte boerderijkat, ons Witje.
Lees verder
Tijdens de laatste weken van 2021 en de eerste weken van 2022 heb ik regelmatig eens teruggedacht aan m’n grootste avontuur van 2021: de AG Belgian Coast Walk 80 km die ik samen met m’n zus Stefanie overwon! Het was een echte overwinning! Deze foto hier rechts toont hoe we er na zo’n 75 km uitzagen. Deze wou ik toch nog eens delen want hij is wel grappig: haren in de wind, blos op de wangen, scheve mondjes… Het was afzien maar toch genieten! Maar wat nu, na deze zotte 80 km te hebben gewandeld? Wat kunnen we nu nog van avontuur doen dat dit een beetje kan overtreffen?
Lees verderDe avonturen van een boerenmeid staat zeven jaar online! Op 15 januari 2015 begon ik met bloggen, omdat ik iets wou doen met schrijven en foto’s uit m’n leven. Ik wou iets creëren en kwam uiteindelijk tot deze eigen website of blog. Zeven jaar zijn we nu verder en ik heb al heel wat berichten en foto’s gepost. De afgelopen maanden vond ik echter geen tijd en energie. Het was wat op – niet alleen het bloggen – het bleef wat stil, al had ik wel ideeën en stukken klaar staan, maar ik kreeg niets afgewerkt. Intussen heb ik de laatste weken wel berichten kunnen afwerken, posten en bijvoegen. Ik ben eigenlijk echt wel trots op deze verzameling van m’n avonturen, vooral op de boerderij maar ook rond en ver weg van het melkveebedrijf. Ik ben ook tevreden met de weetjes en opinies die ik de afgelopen jaren schreef, want deze worden via het internet vaak opgezocht. Dat zullen jullie terugzien in de cijfers die ik verder in dit bericht deel. Ik heb momenten dat ik wel twijfel aan de naam, maar uiteindelijk wil ik het woord “avonturen” behouden. Het woord “boerenmeid” zou ik misschien willen veranderen, maar “koeienboerin” is niet echt helemaal wat ik wil. Een ander goed woord, daar ben ik nog niet op gekomen, dus ik laat het nu nog wat zo. Bedankt voor het bezoek aan m’n blog, voor welk bericht of foto je hier ook was! Kom gerust eens terug! 😉
Lees verder
Viroinval is een gemeente in de provincie Namen, tegen de grens met Frankrijk. Het is zeker niet zo bekend als de nabijgelegen steden Chimay (20 km ten westen van Viroinval) en Dinant (40 km ten noordoosten van Viroinval), maar toch valt er heel wat te zien en te beleven. We zijn hier al net in de Ardennen, meer bepaald de Lage Ardennen. Viroinval is gelegen op een gemiddelde hoogte van 269 meter – in vergelijking: ons Maarkedal is gelegen op gemiddeld 63 meter, Brussel op zo’n 50 meter en Gent op zo’n 10 meter boven de zeespiegel. Het is er vooral ook heel open: er wonen 5700 inwoners op een oppervlakte van 120 km² – in vergelijking: ons landelijke Maarkedal telt 6300 inwoners op 46 km² en het stedelijke Gent 263 700 op 158 km². Wij werden vooral aangetrokken door enkele natuurwonderen: La Roche à Lomme en Le Fondry des Chiens. We trokken onze wandelschoenen aan en gingen deze rotsen maar al te graag bewandelen.
Lees verderCOVID-19 is bijna twee jaar in ons land. In maart 2020 moesten we voor het eerst in lockdown. Daar schreef ik toen kort over in COVID-19 beheerst de wereld. Op de boerderij ging het leven verder: we konden blijven werken, maar zagen ook wel een invloed op de melkprijzen. Intussen werden we in 2021 gevaccineerd, meerdere keren. Toch glipte het coronavirus nu, begin 2022, bij ons binnen, na een hoogrisicocontact op een familiefeest voor nieuwjaar.
Lees verder
De avonturen van een boerenmeid 